Er is veel dat wij ‘noorderlingen’ kunnen leren van Latino’s en hun cultuur, vergelijkbaar met de onze in veel opzichten en heel anders in andere.

Als u van plan bent met pensioen te gaan in het buitenland, zijn dit enkele dingen die u van tevoren wilt weten:

Latino’s leven met enthousiasme. Dit is een van de dingen die we het meest waarderen aan het leven in Latijns-Amerika … het geluk … de uitbundigheid … de totale liefde voor het leven die ze elke dag tonen.

Ze houden zeker van een goed feest, zoals we allemaal doen. Maar in Latijns-Amerika houden ze echt van feesten, en die kunnen met plezier doorschieten tot in de kleine uurtjes en met een hoog volume. Het is aanstekelijk gelukkig.

Latino’s hebben een uitbundigheid en een liefde voor het leven en familie en vrienden (ja, zelfs voor ons gespannen buitenlanders) die besmettelijk is. En hoewel we zullen toegeven dat we onze saaie, benauwde manieren en de hele nacht feesten zelden terzijde schuiven, is het fijn om te weten dat we dat kunnen.

En bij sommige gelegenheden zouden we dat moeten doen. En dat doen we. En dat doe je ook als je naar Latijns-Amerika verhuist. En let op onze woorden: u zult genieten van elke minuut van deze jubileum.

De Latino-cultuur is beleefder. Elke keer dat we terugkeren naar de Verenigde Staten en over straat lopen, valt het ons op hoe afstandelijk onze eigen cultuur is. Mensen die je op de stoep passeren, kijken je niet eens aan, laat staan ​​een glimlach op te geven of een vriendelijke ‘hallo’.

In Latijns-Amerika is het echter gebruikelijk om iedereen die je ontmoet te erkennen, of je ze nu kent of niet. ‘Buenos dias’, zeg je met een glimlach. Hetzelfde als je een winkel, een restaurant, een bank binnengaat … het is ongemanierd als je iemand met een beleefde hallo niet erkent.

En als je iemand persoonlijk kent die je op straat tegenkomt, is het gebruikelijk om hem een ​​knuffel, een kus op de wang te geven en even te stoppen en te kletsen.

In hun cultuur is het erkennen van elk individu een teken van respect.

Kinderen leren dit al op jonge leeftijd. We zijn verbaasd over hoe beleefd en welgemanierd Latino-kinderen doorgaans zijn. Wanneer je een huis binnenkomt, springen ze van hun stoel en rennen ze door de kamer om je te verwelkomen met een knuffel of handdruk. En dat is zelfs als ze je nog nooit eerder hebben ontmoet. Ze zijn zelden verlegen, gelukkig, zelfverzekerd en extravert.

Dit niveau van respect voor mensen strekt zich uit tot elke hoek van de samenleving in Latijns-Amerika. Zoals het ons ooit is uitgelegd, hoe arm of ongeschoold je ook bent, hoe weinig je ook hebt … je hebt nog steeds waardigheid. Als je je misdraagt, kun je respect verliezen, maar waardigheid kan niemand je afnemen.

Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden. Dat is eerder regel dan uitzondering in Latijns-Amerika.